Τουρκία: Το τελευταίο χαρτί του ΑΚΡ

Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές της 7ης Ιουνίου στην Τουρκία οι οποίες χαρακτηρίζονται οι πιο κρίσιμες της τελευταίας δεκαετίας καθώς θα καθορίσουν το μέλλον του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ και του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Είναι η πρώτη φορά στα δέκα χρόνια που το ΑΚΡ κινδυνεύει να πάρει μειωμένα ποσοστά χαλώντας τα σχέδια του Ταγίπ Ερντογάν για προεδρικό σύστημα με πιθανό αποτέλεσμα  να μην καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Όσο περνούν οι μέρες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων συγκλίνουν στο ότι το φιλοκουρδικό κόμμα HDP θα καταφέρει να περάσει το εκλογικό όριο του 10% και να μπει στην τουρκική εθνοσυνέλευση. Λόγω του εκλογικού συστήματος στην Τουρκία, αν το HDP μπει στην Βουλή τότε αυτόματα θα πάρει 50-60 έδρες από το κυβερνών κόμμα ασχέτως ποσοστών του ΑΚΡ. Ενώ πάντως υπάρχουν αυτοί που στοιχηματίζουν ότι το HDP είναι πολύ πιο κάτω από το όριο του 10%, υπάρχουν και οι άλλοι που επίσης στοιχηματίζουν ότι το HDP είναι πολύ πιο πάνω από το 10%.
Γι αυτό και τις τελευταίες βδομάδες ο Ταγίπ Ερντογάν βγήκε ο ίδιος προσπαθώντας να ανατρέψει το νέο αυτό σκηνικό. Κάνει τουλάχιστον δύο ομιλίες της ημέρα και επιτίθεται εναντίον κυρίως του HDP αλλά και των άλλων κομμάτων επίσης. Ενώ θα έπρεπε με βάση το σύνταγμα της χώρας του να είναι ανεξάρτητος πρόεδρος και να αγκαλιάζει όλους, ο Ταγίπ Ερντογάν κάνει ακριβώς το αντίθετο. Συμπεριφέρεται σαν να είναι ο ίδιος επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του  ΑΚΡ και όχι ο ηγέτης του κόμματος Αχμέτ Νταβούτογλου. Κατηγορεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης καθημερινώς. ΄Αλλους τους χαρακτηρίζει τρομοκράτες, άλλους αμαθείς, άλλους ψεύτες, προσβάλλοντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Και ο λόγος είναι γιατί χρειάζεται τους 400 βουλευτές στην Βουλή, όπως ο ίδιος λέει στις ομιλίες του. Μόνο με ένα τέτοιο αριθμό βουλευτών θα καταφέρει να πετύχει τα σχέδιά του και να οδηγήσει την χώρα κατευθείαν, χωρίς καν δημοψήφισμα, σε προεδρικό σύστημα και να πάρει ο ίδιος όλες τις εξουσίες στα χέρια του.
Ασφαλώς όλοι εκτιμούν ότι ένα τέτοιο αριθμό εδρών δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει το ΑΚΡ επειδή ούτε και στις καλύτερες μέρες του κόμματος δεν πέτυχε κάτι τέτοιο. Για να γίνει αυτό χρειάζεται συνεργασία με άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης. Είτε θα συνεργαστεί με το HDP το οποίο καθημερινώς βρίζει αλλά είναι το κόμμα που έχει τις πιο κοντινές θέσεις στο ΑΚΡ, είτε θα συνεργαστεί με το ακροδεξιό MHP εναντίον του οποίου δεν ασκεί ιδιαίτερα σκληρή κριτική το τελευταίο διάστημα. Το HDP ήδη έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με το ΑΚΡ, ούτε στο θέμα του προεδρικού συστήματος, αλλά ούτε και για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού αν χρειαστεί. Ασφαλώς αυτές είναι προεκλογικές δηλώσεις. Το σημαντικό είναι αν θα λέει τα ίδια το HDP και μετά τις εκλογές. Ωστόσο το ενδεχόμενο συνεργασίας με το MHP είναι ένα σενάριο που προκαλεί τρόμο στην Τουρκία καθώς θα οδηγήσει σε ακραίες πολιτικές το ΑΚΡ. Ούτε για το κουρδικό, ούτε και για το κυπριακό κάτι τέτοιο θα είναι το καλύτερο σενάριο.
Πέραν όμως από το προεδρικό σύστημα, το πιο σημαντικό είναι αν τελικά θα καταφέρει το ΑΚΡ να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ήδη άρχισε η κινδυνολογία αυτές τις μέρες. Αυτό άλλωστε εκτιμάται ότι είναι και το τελευταίο χαρτί του ΑΚΡ πριν τις εκλογές. Να προειδοποιήσει τον λαό ότι στην περίπτωση που το ΑΚΡ δεν καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση τότε η χώρα θα επιστρέψει πίσω στις εποχές που κάθε έξι μήνες διεξάγονταν εκλογές με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η χώρα στο χάος. Αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό χαρτί γιατί ο λαός θυμάται πολύ καλά αυτή την περίοδο στην Τουρκία.