Γιώργος Λουκαΐδης: Οι χειρισμοί Αναστασιάδη, αντί να παρεμποδίσουν έχουν διευκολύνει τους τουρκικούς τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς

Ομιλία Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΑΚΕΛ, Γιώργου Λουκαΐδη,

στην εκδήλωση καταδίκης του ψευδοκράτους

Δευτέρα, 15 Νοεμβρίου 2021, 19:00, Οδόφραγμα Ορφέα

Συμπληρώνονται σήμερα 38 χρόνια από την αποφράδα εκείνη μέρα που ο Ραούφ Ντενκτάς, ευρισκόμενος σε πλήρη συντονισμό και έχοντας τη στήριξη της Άγκυρας, ανακήρυξε το ψευδοκράτος. Φροντίζοντας, προηγουμένως, να πνίξει κάθε αντίθετη φωνή μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Με την παράνομη, ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο αποσχιστική αυτή ενέργεια, προστέθηκε ακόμη ένας καθοριστικός κρίκος στην αλυσίδα των άνομων σχεδιασμών της Τουρκίας για οριστικό διαμελισμό της πατρίδας μας. Εννιά χρόνια προηγουμένως, κοντά πέντε δεκαετίες από σήμερα, η Τουρκία εκμεταλλευόμενη το Αμερικανοκίνητο προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’, έθετε σε εφαρμογή το προσχεδιασμένο στα νατοϊκά μαγειρεία έγκλημα της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής του τόπου μας.

Από το βήμα της αποψινής συγκέντρωσης καταδικάζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την εισβολή, την κατοχή και την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Ανανεώνουμε τη βούληση μας για συνέχιση της πάλης ενάντια στα τετελεσμένα της εισβολής. Δυναμώνουμε τη φωνή μας και την ενώνουμε με αυτή των προοδευτικών τουρκοκυπρίων συμπατριωτών μας που, επίσης, απορρίπτουν το διχοτομικό στάτους-κβο.   Από κοινού κρατάμε ζωντανή την ελπίδα, ενισχύοντας τον αγώνα για την απελευθέρωση, τη λύση και την επανένωση του τόπου και του λαού μας.

Στέλνουμε ηχηρό το μήνυμα να ακουστεί εντός και εκτός Κύπρου, ότι εμείς δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ με την κατοχή και τη διαίρεση. Ότι δεν θα σταματήσουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε για μια Κύπρο που να ανήκει στο λαό της. Για να ξαναγίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του. Για να δικαιώσουμε το αίμα αυτών που έφυγαν, θυσιάζοντας την ίδια τους τη ζωή για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Πρωτίστως, όμως, για να διασφαλίσουμε την προοπτική για αυτούς που έρχονται. Χτίζοντας μαζί με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας ένα κοινό μέλλον ειρήνης, ασφάλειας και αδερφοσύνης, στην κοινή μας πατρίδα.

Δυστυχώς, οι εξελίξεις στο κυπριακό πρόβλημα δεν μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε ότι σύντομα θα ξημερώσει η μέρα της δικαίωσης της πατρίδας μας. Αντίθετα, μαύρα σύννεφα πυκνώνουν τα τελευταία χρόνια στον κυπριακό ουρανό, συνθέτοντας ένα  επικίνδυνο πολιτικό σκηνικό. Νέα, πρωτοφανή παράνομα τετελεσμένα με στόχο τον εποικισμό της Αμμόχωστου. Προκλητικά τετελεσμένα στην Κυπριακή ΑΟΖ, που συνοδεύονται από στρατιωτική ένταση. Πολυετές διαπραγματευτικό αδιέξοδο, που δεν επιτρέπει καν το διορισμό ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για το Κυπριακό. Κάθε μέρα που περνά, η Τουρκία εντείνει με γεωμετρική πλέον πρόοδο τις ενέργειες της για πλήρη ενσωμάτωση των κατεχομένων. Τουρκία και Ερσίν Τατάρ, μετά από δυο δεκαετίες προτάσσουν επίσημα τη θέση τους για λύση δύο κρατών.

Εδώ που φτάσαμε είναι κάτι περισσότερο από ορατός ο κίνδυνος σταδιακά κράτη να αποδεχτούν το ψευδοκράτος, οδηγώντας στην αναβάθμισή του από παράνομη σε μη αναγνωρισμένη οντότητα. Κυριολεκτικά, βρισκόμαστε μια ανάσα πριν από την οριστική διχοτόμηση. Το Κυπριακό είναι στο χειρότερο σημείο που έχει βρεθεί ποτέ.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι για αυτές τις αρνητικές εξελίξεις και το επικίνδυνο σκηνικό, η Τουρκία φέρει την κύρια, την πρωταρχική ευθύνη. Όπως αντίστοιχα, ασήκωτες είναι και οι ευθύνες της για τη δημιουργία και τη διαιώνιση του κυπριακού προβλήματος.

Ούτε όμως από την άλλη υπάρχει αμφιβολία ότι οι χειρισμοί του κ. Αναστασιάδη, αντί να παρεμποδίσουν ή έστω να δυσχεράνουν, έχουν αντίθετα διευκολύνει τα μέγιστα τους τουρκικούς τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς και τα παράνομα τετελεσμένα σε βάρος της πατρίδας μας.

Ο κ. Αναστασιάδης παρέλαβε το Κυπριακό από τον Δ. Χριστόφια με κοινά ανακοινωθέντα που διασφάλιζαν τα δίκαια αιτήματα μας, με ισχυρές συγκλίσεις, συμφωνημένες και καταγεγραμμένες. Με τη διεθνή κοινότητα να μας πιστώνει με βούληση και θέληση για λύση του Κυπριακού. Με ανοιχτό το παράθυρο της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και ρεαλιστικές τις δυνατότητες αυτή να αξιοποιηθεί ως καταλύτης για τη λύση, όπως κατέδειξαν και οι μετέπειτα εξελίξεις που οδήγησαν στο Κραν Μοντάνα.

Εννιά χρόνια μετά, πού έχουμε οδηγηθεί;

Καταρχάς στην απώλεια της ιστορικής ευκαιρίας για συμφωνημένη λύση στο Κραν Μοντάνα, με την Τουρκία να φεύγει από τη διάσκεψη πλήρως απενοχοποιημένη, αλλά και εγκωμιασμένη για τη στάση που τήρησε, τόσο από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ όσο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το δε αφήγημα Νίκου Αναστασιάδη για τους λόγους της κατάρρευσης, συγκρούεται πλήρως με αυτό της Γραμματείας του ΟΗΕ.

Υπενθυμίζουμε, ότι ο κ. Γκουτέρες, όχι απλώς δεν ενήργησε εχθρικά προς τις Ε/κ θέσεις στη διάσκεψη, ώστε να μπορεί να του αποδοθούν σκοπιμότητες, αλλά αντίθετα, με ξεκάθαρο τρόπο, τόσο στο γνωστό πλαίσιο που φέρει το όνομα του, αλλά και σε άτυπο έγγραφο που κατάθεσε, πρόταξε τη θέση για κατάργηση της συνθήκης εγγύησης και την αντικατάσταση της με ένα μηχανισμό εφαρμογής της λύσης, με τις εγγυήτριες δυνάμεις να διατηρούν μονάχα συμβουλευτικό ρόλο. Πρόταση την οποία απέρριψε ο Νίκος Αναστασιάδης, με βάση και τις σχετικές δηλώσεις Κοτζιά.

Κατά συνέπεια, δεν ήταν καθόλου τυχαία η απόλυτη αδυναμία του ΠτΔ να αμφισβητήσει επίσημα, διά της διπλωματικής οδού, το αφήγημα του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Ως αποτέλεσμα, έχει έκτοτε εμπεδωθεί διεθνώς η εικόνα ότι η Ε/κ πλευρά είναι συνυπεύθυνη για την απώλεια αυτής της ιστορικής ευκαιρίας. Τα γεγονότα για τους εγκληματικούς χειρισμούς του Νίκου Αναστασιάδη στο Κραν Μοντάνα μιλούν από μόνα τους και η αποσπασματική επίκληση σημειώσεων της Γραμματείας του ΟΗΕ, καθώς και η παρερμηνεία τους, δεν αλλάζει την εικόνα.

Μια εικόνα που επιδεινώθηκε στη συνέχεια εξαιτίας των παλινδρομήσεων, της παρελκυστικής τακτικής, των αντιφάσεων, της ασυνέπειας και των τυχοδιωκτικών χειρισμών από πλευράς Νίκου Αναστασιάδη που ακολούθησαν το Κραν Μοντάνα έως και σήμερα.

Την ώρα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωνε και εξακολουθεί να δηλώνει σεβασμό στο κεκτημένο των διαπραγματεύσεων, δεν έπαψε ποτέ να το αμφισβητεί με διάφορους τρόπους. Για μεγάλη περίοδο αμφισβητούσε το πλαίσιο Γκουτέρες. Από την αρχή ως και σήμερα αμφισβητεί βασικές συγκλίσεις τις οποίες είχε αποδεχτεί. Εσχάτως αμφισβήτησε και την ίδια την βάση λύσης του κυπριακού, όταν πρότεινε επιστροφή στη Ζυρίχη και στο Σύνταγμα του 60 και άρα σε λύση ενιαίου κράτους. Το χειρότερο απ’ όλα βέβαια είναι ότι χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, έφτασε στο σημείο να φλερτάρει με τη λύση δύο κρατών.

Ως αποτέλεσμα, το πλήγμα στη διεθνή αξιοπιστία του έχει λάβει δραματικές πλέον διαστάσεις και αγγίζει τα όρια της ανυποληψίας. Για την αναξιοπιστία του Νίκου Αναστασιάδη έχουμε πλέον παραδοχές, όχι μονάχα από τον τέως υπουργό του των εξωτερικών, Γιαννάκη Κασουλίδη αλλά και από τον διαπραγματευτή του, Αντρέα Μαυρογιάννη.

Απολύτως αναμενόμενο ήταν κατά συνέπεια η Τουρκία να επιδιώκει να εκμεταλλευτεί πλήρως τα «δώρα» που συνεχώς της κάνει ο κ. Αναστασιάδης.

Όπως απολύτως προβλέψιμη ήταν και η υλοποίηση από πλευράς Τουρκίας νέων, πρωτοφανών παράνομων τετελεσμένων σε βάρος της Κύπρου και της προοπτικής λύσης του Κυπριακού, εκμεταλλευόμενη το παρατεταμένο αδιέξοδο, για το οποίο πλέον θεωρείται συνυπεύθυνη και η ελληνοκυπριακή πλευρά.

Μονάχα τυχαίο δεν είναι και το γεγονός ότι παρά την πρωτοφανή προκλητικότητα και επιθετικότητα της Τουρκίας, η διεθνής και ευρωπαϊκή αντίδραση δεν υπήρξε ανάλογη και αντίστοιχη. Αντίθετα, παρέμεινε υποτονική και χλιαρή και τελικά εντελώς αδύναμη να αποτρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Δεν υποτιμούμε ασφαλώς τα ιδιοτελή συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από αυτή την στάση. Αυτά όμως υπήρχαν πάντοτε. Γιατί άραγε τώρα είναι που ένιωσε η Τουρκία ότι έχει πρόσφορο έδαφος να υλοποιήσει νέα τετελεσμένα σε βάρος της Κύπρου;

Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσουμε την αδυναμία σωστής εκτίμησης των κινδύνων από πλευράς κυβέρνησης, αλλά και προβληματικής ανάγνωσης των δυνατοτήτων μας, καθώς και των σκοπιμοτήτων που κυριάρχησαν στους χειρισμούς που έγιναν τα τελευταία χρόνια.

Οι κυβερνώντες, υποβάθμισαν και υποτίμησαν τον κίνδυνο να χαθεί η Αμμόχωστος, όταν διά στόματος υπουργού Εξωτερικών, μας έλεγαν ότι πρόκειται για επικοινωνιακό πυροτέχνημα των Τούρκων, καθησυχάζοντας τον λαό ότι η Αμμόχωστος δεν μπορεί να χαθεί  εύκολα.

Υποτίμησαν και δεν έλαβαν προληπτικά μέτρα και ως προς τις έκνομες ενέργειες που η Τουρκία σχεδίαζε στην κυπριακή ΑΟΖ, όταν και πάλι ο κύριος Νίκος Χριστοδουλίδης μας καθησύχαζε ότι η Άγκυρα δεν έχει ούτε τις συνεργασίες, ούτε τα τεχνικά μέσα και τις δυνατότητες να υλοποιήσει τις απειλές της.

Αντίστοιχα, εκτιμώντας λανθασμένα τις πραγματικότητες, καθώς και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, μετέτρεψαν σε αυτοσκοπό την επιβολή ευρωπαϊκών κυρώσεων στην Τουρκία, παραγνωρίζοντας τα ιδιοτελή συμφέροντα κρατών μελών της Ένωσης, με αποτέλεσμα να υποστούμε πρωτοφανή διπλωματική ήττα και απομόνωση.

Το ΑΚΕΛ προειδοποιούσε έγκαιρα για όλα όσα με τραγικό τρόπο εξελίσσονται σήμερα. Δεν είχαμε ασφαλώς μαντικές ικανότητες. Είναι η απουσία σκοπιμοτήτων, καθώς και η διορατικότητα και η άντληση ορθών συμπερασμάτων από την πολύχρονη ιστορία του κυπριακού προβλήματος, που μας επέτρεψαν να έχουμε σωστές εκτιμήσεις και να προτείνουμε ρεαλιστικές, εφικτές θέσεις για αντιμετώπιση των εξελίξεων στο Κυπριακό.

Στοιχεία που δυστυχώς απουσιάζουν εντελώς από τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Όχι μόνο δεν εισακουστήκαμε, αλλά αντίθετα δεχθήκαμε και δεχόμαστε την απαξίωση, τη διαστρέβλωση των θέσεων μας, την χλεύη του κύριου Αναστασιάδη, που φτάνει μέχρι και τους υβριστικούς αφορισμούς «ότι πρέπει να πάψουμε να εκπροσωπούμε τα συμφέροντα της Τουρκίας και του ψευδοκράτους και να ξεκινήσουμε να εκπροσωπούμε και τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων».

Άμοιρη ευθυνών δεν είναι ασφαλώς και η ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού, αφού όλα αυτά τα χρόνια όχι μονάχα ανέχεται, αλλά στηρίζει πλήρως τον Νίκο Αναστασιάδη και την πολιτική του στο Κυπριακό.

Συνακόλουθα, ο κ. Αναστασιάδης όπως και ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν φαίνεται να προβληματίζονται και ιδιαίτερα για τις αρνητικές εξελίξεις και τους κινδύνους που έχουν δημιουργηθεί στο Κυπριακό. Αντιθέτως. Συνεχίζουν να βαδίζουν πάνω στον ίδιο, αδιέξοδο δρόμο.

Όσο όμως ο κ. Αναστασιάδης και η ηγεσία του ΔΗΣΥ παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν που οδηγείται η Κύπρος, ο χρόνος στην κλεψύδρα αδειάζει. Η Τουρκία υλοποιεί τον σχεδιασμό της για την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. Αυτόν τον σχεδιασμό οφείλουμε να τον ακυρώσουμε, πριν να είναι αργά για τον τόπο μας, πριν να είναι αργά για τον κυπριακό λαό.

Επιμένουμε να υποδεικνύουμε ότι η Κύπρος θα σωθεί μόνο αν απελευθερωθεί και αν επανενωθεί.

Γι’ αυτό ακριβώς ζητούμε συνέπεια στον στόχο για επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που έμειναν το 2017. Επιμένουμε ότι έστω και τώρα ο κύριος Αναστασιάδης οφείλει να επιδείξει πλήρη σεβασμό στο κεκτημένο των διαπραγματεύσεων. Θα συνεχίσουμε να προειδοποιούμε ότι η ασυνέπεια και η στρεψοδικία από πλευράς του επί των συμφωνηθέντων, διευκολύνει πλήρως την Τουρκία να καταθέτει απαράδεκτες προτάσεις, που όχι μόνο βρίσκονται εκτός πλαισίου, αλλά καταργούν το ίδιο το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης. Αντίστοιχα, μια τέτοια συμπεριφορά εκ μέρους του Προέδρου Αναστασιάδη δημιουργεί χώρο για να κατατίθενται προτάσεις από τρίτους, οι οποίες επιχειρούν να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα στα συμφωνηθέντα και στις απαράδεκτες προτάσεις της Τουρκίας και του Ερσίν Τατάρ.

Αυτό που ως ΑΚΕΛ προτείνουμε είναι πολύ συγκεκριμένο και καλό θα ήταν να έμπαινε επιτέλους στον κόπο ο κ. Αναστασιάδης να το συζητήσει μαζί μας σοβαρά.

Ασφαλώς, δεν ισχυριζόμαστε ότι ανακαλύψαμε τη μαγική συνταγή. Είναι όμως κατά την άποψη μας ένας δρόμος που οφείλουμε τουλάχιστον να δοκιμάσουμε να περπατήσουμε. Αφαιρώντας προσχήματα και αιτιάσεις που επικαλείται η Τουρκία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε την ευθύνη δεν θα την έχουμε εμείς. Αλλά η Τουρκία και η αδιάλλακτη στάση της.

Με την πρόταση μας καλούμε τον κ. Αναστασιάδη να διακηρύξει, αλλά και να αποδείξει την επιμονή του σε λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Να επιδείξει συνέπεια στη θέση για συνέχιση των συνομιλιών από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά και να επαναβεβαιώσει τις συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν.

Να προχωρήσει με διαπραγμάτευση επί του πλαισίου Γκουτέρες και να εκφράσει την ετοιμότητα του για υποβολή γεφυρωτικών προτάσεων  με στόχο τη σύντομη κατάληξη σε στρατηγική συναντίληψη. Και τότε και μόνο τότε, όταν φτάσουμε σε στρατηγική συναντίληψη με την τουρκοκυπριακή πλευρά να μπει στη συζήτηση ο παράγοντας του φυσικού αερίου με την εμπλοκή των Τουρκοκυπρίων. Και τότε και μόνο τότε, όταν το Κυπριακό λυθεί θα ξεκινήσει η Ενωμένη Δημοκρατία της Κύπρου και η Τουρκία συνομιλίες για σύναψη αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας αναφορικά με την όδευση αγωγού φυσικού αερίου προς την Τουρκία, εφόσον κριθεί θετικά από οικονομικής και τεχνικής σκοπιάς. Και τότε και μόνο τότε, όταν θα υπάρχει συνολική διευθέτηση του Κυπριακού η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία δεν θα φέρει οποιαδήποτε προσκόμματα στη συμμετοχή της Τουρκίας στους ευρύτερους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην περιοχή, εφόσον η χώρα αυτή ενεργεί στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.

Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, πρέπει επιτέλους να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, αναλαμβάνοντας ο καθένας την ευθύνη του.

Η διχοτόμηση μάς κτυπά την πόρτα.

Ο εποικισμός απειλεί ευθέως την επιβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στην γη που τους γέννησε.

Ο χρόνος περνά. Η γενιά που έζησε πριν από το ΄74 και που έχει μνήμες από τα κατεχόμενα, σιγά-σιγά σβήνει μες την προσφυγιά.

Περιουσίες ελληνοκυπρίων αλλάζουν χέρια.

Η πατρίδα μας αλλάζει σιγά, σιγά χέρια.

Η Αμμόχωστος θα ανοίξει, μα δεν θα μας ανήκει.

Δεν υπάρχει λοιπόν περιθώριο για άλλες αυταπάτες. Γιατί είναι αυταπάτη ότι υπάρχει χρόνος. Είναι αυταπάτη ότι μπορούμε να ζήσουμε κι έτσι όπως είμαστε σήμερα. Είναι αυταπάτη ότι υπάρχουν άλλες λύσεις.

Είτε θα λύσουμε το Κυπριακό, με τη λύση που συμφωνήσαμε, λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών, είτε θα μας μείνει η διχοτόμηση.

Είτε θα επανένωσουμε τον τόπο μας, είτε θα έχουμε σύνορα με την Τουρκία μέσα στην ίδια μας την πατρίδα και θα επιτρέψουμε η μισή Κύπρος να εποικίζεται και να εξοπλίζεται ανεξέλεγκτα μέχρι τη μέρα που θα κάνει το βήμα να επεκταθεί και στις ελεύθερες περιοχές.

Εμείς συνεχίζουμε να παλεύουμε για την επανενωμένη Κύπρο, μαζί με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας που απλώνουν το χέρι πάνω από το συρματόπλεγμα, για να δυναμώσουμε τον κοινό μας αγώνα, για την κοινή μας πατρίδα.

Συνεχίζουμε με πείσμα να παλεύουμε. Γιατί θέλουμε τα παιδιά μας  να ζήσουν την πατρίδα τους ολόκληρη, να ζήσουν τις ομορφιές ολόκληρου του νησιού μας. Να ζήσουν τις ευωδιές των πορτοκαλιών του Βαρωσιού, τη χρυσή ομορφιά του κάμπου της Μεσαορίας, το γιασεμί που άνθιζε και απλωνόταν σε ολόκληρη τη Λευκωσία, τη ζωή που οι παλαιότερες γενιές έζησαν μαζί με τους Τουρκοκύπριους, μαζί στη δουλειά και στους αγώνες, μαζί στις χαρές και στις λύπες. Να ζήσουν και να χαρούν το κύμα που νανούριζε τους ανθρώπους αυτού του τόπου στην Κερύνεια αλλά εκεί στην άκρη, στον Απόστολο Ανδρέα, εκεί που ο κόσμος φαινόταν τόσο μικρός μα και τόσο μεγάλος. Να ζήσουν ξανά την ώρα που η μάνα Κύπρος θα αγκαλιάζει όλα τα παιδιά της.

Συνεχίζουμε λοιπόν να παλεύουμε. Για το μέλλον που ονειρευόμαστε.

Συνεχίζουμε να σηκώνουμε ψηλά την κυπριακή σημαία, με το σύνθημα, το γραμμένο με αίμα: Κύπρος! Μια πατρίδα! Ένας Λαός!