Tου Δόκτωρα Αντώνη Στυλιανού: Λέκτορα Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας,– Διευθυντή Μονάδας Νομικής Κλινικής του ιδίου Πανεπιστημίου
Η αναφορά της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που ζητήθηκε από την Δημοκρατία του Μαυρικίου εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου για το ζήτημα που αφορά το αρχιπέλαγος Τσάγκος στον Ινδικό Ωκεανό εξετάστηκε πρόσφατα από το Διεθνές Δικαστήριο με έδρα την Χάγη. Κατά την διάρκεια των προφορικών παραστάσεων ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, η Κυπριακή Δημοκρατία παρέθεσε στις 4 Σεπτεμβρίου 2018 τις θέσεις της επί ζητημάτων που αφορούν στην δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να εκδικάσει την αναφορά και επί ζητημάτων αρχής που αφορούν στο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση (right to self-determination).
Επί του ζητήματος του περιεχομένου του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση, τονίζεται εξ υπαρχής ότι αυτό το δικαίωμα αποτελεί επιτακτικό κανόνα του διεθνούς δικαίου που δημιουργεί μάλιστα υποχρεώσεις έναντι όλων (erga omnes). Στην δήλωση ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, τονίστηκε, από πλευράς της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι η εφαρμογή των κανόνων που αφορούν στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης δεν μπορεί να εκφεύγει της έννοιας του δικαιώματος που οδηγεί στην ανεξαρτησία, με την αποικιοκρατική δύναμη να χαρακτηρίζει ορισμένες περιοχές της επικράτειας της αποικίας προτού εκχωρηθεί ανεξαρτησία ως στρατιωτική βάση ή να χαρακτηρίζει περιοχή ως μη αποικία, όπως για παράδειγμα έγινε στην περίπτωση της Κύπρου αλλά και του Αγίου Μαυρικίου με το Αρχιπέλαγος Τσάγκος. Επί τούτου έγινε μάλιστα αναφορά σε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου στην υπόθεση Bashir, όπου αναφέρεται ότι το έδαφος που αποτελεί τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο παραμένει Βρετανική αποικία.
Η παρέμβαση της αποστολής της Κυπριακής Δημοκρατίας πραγματεύτηκε τρία ζητήματα που η Δημοκρατία θεωρεί ουσιώδη για την υπόθεση που έχει ενώπιον του το Διεθνές Δικαστήριο. Πρώτον, το ότι ενόσω υπάρχουν περιοχές εντός του εδάφους κράτους που αποαποικιοπηθήκε και οι περιοχές αυτές παρακρατήθηκαν από την αποικιακή δύναμη, η τελευταία είναι σε συνεχιζόμενη υποχρέωση να εφαρμόσει πλήρως την αρχή της αυτοδιάθεσης. Δεύτερον, η αποικιοποίηση αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου γενικά και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ ειδικά. Το δικαίωμα, τότε, στην αυτοδιάθεση αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα, όπως ακριβώς αναφαίρετη είναι και η έννοια της κρατικής κυριαρχίας στο διεθνές δίκαιο. Τρίτον, το διεθνές δίκαιο που αφορά στην αρχή της αυτοδιάθεσης μεταβάλλεται και εξελίσσεται και για αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει πάντοτε να εξετάζεται υπό το πρίσμα της εξελικτικής του πορείας.
Η προώθηση των θέσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός, που εστιάζει τόσο στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου αλλά και στο μείζον θέμα που εξετάζεται από αυτό και το οποίο αποτελεί σημαντικό ζήτημα που απασχολεί την Κύπρο λόγω της παρουσίας των βρετανικών βάσεων στο νησί.
Τελευταία Ενημέρωση: 06 Φεβρουαρίου 2021 - 08:46
https://news.rik.cy/article/2018/9/10/to-dikaioma-sten-autodiathese-kai-oi-theseis-tes-kupriakes-demokratias-4610416/
Τελευταιες Ειδησεις
